Saya kini berada di kampung.sebuah taman perumahan yg agak lama disebuah daerah kinta.saya tinggal disana sejak saya berusia tujuh tahun lagik dan merupakan anatara penduduk awal di situ.jadi saya mengenali hampir kesemua jiran2 terdekat saya.sewaktu saya berumur 7-8 tahun saya mempunyai seorang teman baik yg bernama ajat.ajat duduk dibelakang rumah saya dan kami sering bermain bersama-sama.paling notable kami selalu bermain perang-perang bersama rakan2 yang lain.ada sekali kami berperang dgn budak-budak kampung sebelah dan berlakunya pertumpahan darah.selain ajat saya mempunyai seorang lagi teman baik bernama muzamil. Muzamil yg lebih mesra dipanggil mil adalah seorang yg lebih tua dari saya.kalau tak silap tua dalam 2-3 tahun.mil pelindung saya dan ajat.he is a fuckin cool dudes yg selalu melindungi saya dan ajat dari so-called bad ass kat kampung saya.seorang yg ramah dan selalu berada di samping saya.saya ajat dan mil berkawan baik sehingga pada satu hari keluarga muzamil berpindah ke kedah.Ajat pula berpindah mengikut “keluarga” berpindah ke cameron highlands utk berapa tahun dan akhirnya pindah semula di kampung saya.ketika itu hubungan kami tidak rapat seperti dulu.saya sedar ajat mempunyai pelbagai masalah dan terpaksa menghadapi semua dugaan dan cabaran sendirian.tanpa bantuan dan bimbingan sesiapa!!! He is one helluva man.rajin berkerja dan setia kepada keluarga dan rakan-rakan.insya-Allah saya fikir dia akan berjaya kelak.be strong dude!!
Selepas ajat dan muzamil.saya tidak mempunyai rakan-rakan dikampung kerana saya telah bersekolah di sebuah sekolah premier di bandar ipoh.saya tidak lagi melepak bersama budak2 kampung saya kononnya saya fikir uncool. Iyelah time tu zaman rapcore.zaman-zaman limp bizkit naik.haha.budak-budak dikampung masih lagi memakai seluar bawah besar ala-ala tujuh puluhan walhal trend budak2 urban ketika itu berseluar jeans baggy dan berkap NY terbalik ala-ala fred dust front limp bizkit.urban lah sangat2.lagi satu banyak masa dihabiskan disekolah.trave time dan balik.hampir sepuluh jam masa dihabiskan utk pergi dan balik ke sekolah.jadi masa utk menemui teman2 sewaktu kecil sudah semakin sukar.saya banyak menghabiskan bersama teman satu sekolah.dari pop backstreet boys dan 911 saya mula mengenali genre muzik yg lain.rapcore dan hardcore!!! Dari situ saya mula membuka minda mendengar muzik dari genre-genre lain.ok saya akan ceritakan evolusi muzik saya pada entry yg lain dan siapakah hantu2 yg membuatkan duit belanja sekolah saya habis membeli kaset2 dan cd original.
Selepas tamat tingkatan lima,saya meneruskan pengajian di sebuah kolej dibandar ipoh.masa saya banyak dihabiskan dikelas dan selebihnya membantu ibu saya menguruskan perniagaan.ketika itu skate scene mula melanda kampung saya.bayangkan budak-budak kampung yg dulu kaki wheelie basikal dah mula main skate. memandangkan scene masih baru saya akan melepak bersama budak2 kampung yg sungguh uncool bermain skate.lagi-lagi pada hari pasar malam dimana skater2 ni akan tunjuk skill2 maut depan awek-awek.haha.lawak sial!!! Dari skate park saya mengenali iju,salehan,yan,apiz,abe dan ramai2 lagi skaters dari kampung sebelah dan seterusnya menjadi hang out places bagi remaja aliran baru dikampung.haha. daripada dua pioneer skater,bilangan skater makin ramai.paling tua bernama manot.manot berusia 18 tahun ketika itu dan sedang berada di dalam tingkatan enam bawah.seorang yg rock kapak habis!! Bayangkan skater rock kapak.gila rare beb!! Kadang2 ada seorang budak kampung sebelah yg melepak bersama kami.nama dia usin.first impression saya mamat ni mat motor sejati.cakap dia agak kasar dan muka mcm berlagak.konon2 tough guy.padahal badan kering!! Tapi lepas lama2 lepak saya dapati husin bukan lah mat motor hati keras tapi seorang yg ok lah jugak.kebetulan kami mempunyai minat yg sama serta mengunakan handphone yg sama eg the legendary n-gage.pada tahun 2004 bukan semua orang mampu mengunakan talifon kaler screen dan mp3 ringtones serta bermain game via bluetooth connection.ramai lagi masih mengunakan talifon nokia 3310 dan saya dan husin berada dikelas yg tersendiri.trendster gitu.selalunya kalau mamat tu balik kampung dari melaka,kami akan berentap dalam permainan fifa yg selalunya saya kalah.cis.kadang2 iju akan mencelah permainan kami dan saya akan beat the crap of iju dalam fifa.terkenal dgn sifat emo,iju akan mudah emo.dah la time tu dia baru belaja dgr band2 emo.paling lawak band a static lullaby dia boleh bantai sebut statik labu-labi.kebiasanya bila kami melepak di warung mj,iju akan pulang awal kerana tak dapat permission lepak lama. Biasnya alasan iju sungguh “lame” dan uncool spt “ aku kena tolong mak aku berniaga” dan sebagainya. Walupun jam menunjukan pukul 11 malam. Haha. Tapi itu cerita zaman dulu.kini iju telah menjadi seorang yg patriotik dan menyertai pasukan tentera udara sebagai pasukan penyelamat.gila kool padahal dulu hip hop lepas tu emo.dah tu laa ni dah tererr main muzik.siap ajar saya bermain drum lagik.
“iju tu mak cik kena carikan jodoh”;
kata kak noor ibu iju.saya hanya tersenyum bila saya bertembung kak noor dan abg azmi recently.paling best mak iju telah membeli katil pelamin dan mengecat bilik iju dan kaler yg ghairah eg pink. Tahniah iju.boleh gua makan nasi minyak lepas ni.husin juga akan bertunang dgn gadis pilihan beliau pada hujung tahun ni.paling awal sekali teman saya,yan akan melansungkan perkahwinan pada bulan march nanti.pada teman2 yg lain bila hangpa mau kaween?? Especially manot dan jack!!
lol
Saturday, November 07, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment